Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΚΡΙ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Βιβλιοπρόταση για την περίοδο των εορτών κι όχι μόνο!

Τίτλος: Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΚΡΙ

Συγγραφέας: Νικολέτα Καπίλλα

Ως αναγνώστρια, όλα αυτά τα χρόνια, έχω συνδέσει αναγνωστικές εμπειρίες με συναισθήματα, σκέψεις και λοιπά γεγονότα που με σημάδεψαν σε μεγαλύτερο, ή, μικρότερο βαθμό. Για μένα, λοιπόν, παίζει κομβικό ρόλο η επιλογή βιβλίου/ων -που θα διαβάσω- για να ολοκληρωθεί, ή, να ξεκινήσει μία χρονιά. Έτσι και φέτος, επέλεξα να αφήσω πίσω μου τη χρονιά μαζί με τα όποια ''πρέπει'' έχοντας παρέα βιβλία που θα με έκαναν να ανυπομονώ να επιστρέψω στις αναγνώσεις την επόμενη. Ναι, τα βιβλία που προορίζονται σε παιδιά και εφηβικό κοινό ήταν εκείνα που τους οφείλω ένα μεγάλο ''ευχαριστώ'' διότι με έχουν ''κρατήσει'' πολλές φορές όταν χρειάστηκε. Μα αυτό είναι κάτι το οποίο θα μοιραστώ μαζί σας την κατάλληλη στιγμή. Προς το παρόν, ας σας μιλήσω για το βιβλίο που διάβασα και θα θυμάμαι για αρκετό καιρό. Ο λόγος για το εφηβικό μυθιστόρημα της συγγραφέως Νικολέτας Καπίλλα, με τίτλο ''Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΚΡΙ", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος, με εξαιρετική ασπρόμαυρη εικονογράφηση από την κυρία Δήμητρα Παπαδημητρίου.

Η εφηβεία είναι μία από τις πιο αντιφατικά όμορφες -ίσως κι επώδυνες σε ψυχικό επίπεδο- περιόδους στη ζωή όλων μας. Δεν υπάρχει κάποιος/α ενήλικας/η που να μην έχει περάσει από εκείνο το μεταβατικό στάδιο και να βγει καθ'όλα αλώβητος/η από όλο αυτό που θα βιώσει. Είναι πραγματικά μεγάλη η ανάγκη των εφήβων να σταθούμε δίπλα τους και να τους παρέχουμε την αμέριστη φροντίδα, προσοχή, αγάπη κι όλα όσα επιθυμούν για να είναι ευτυχισμένοι/ες. Βλέπετε, η τόσο εύθραυστη ψυχολογία και σκέψη τους, συχνά πυκνά, βρίσκει εμπόδια που την ''οδηγούν'' σε λανθασμένα κι επικίνδυνα μονοπάτια όπως είναι η εμφάνιση της κατάθλιψης, η απομόνωση και η παραίτηση από καθετί που τους/τις πλημμυρίζει με χαρά και ικανοποίηση...

''Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Έγιναν τόσο πολλά που δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Αν σ’ τα γράψω όλα, θα βγει ολόκληρο μυθιστόρημα… Ίσως μια μέρα να το γράψω, αλλά τώρα δεν έχω χρόνο. Μπορεί και να μην το γράψω ποτέ. Ποιος θα ήθελε να διαβάσει για τα στραβά κι ανάποδα που συμβαίνουν στη ζωή μιας δεκατριάχρονης που πιθανόν να έχει κατάθλιψη ή έστω συμπτώματα κατάθλιψης ή που απλώς δεν της έχει κάτσει καλά η εφηβεία;

Σήμερα η Δήμητρα κλείνει τα δεκατρία. Η πιο γκαντέμικη χρονιά τής ζωής της ξεκινά με κακά σημάδια, ενώ μια σειρά από δυσάρεστα γεγονότα επιβεβαιώνει ότι αυτή είναι η πρώτη από πολλές «χειρότερες μέρες της ζωής της». Η Δήμητρα βλέπει τα όνειρά της να καταρρέουν. Θα μπορέσει να αποδεχτεί ότι χρειάζεται βοήθεια; Θα αγαπήσει τον εαυτό της όπως του αξίζει;

Με μουσική υπόκρουση τα τραγούδια των Coldplay, η Δήμητρα κάνει ένα ταξίδι ενηλικίωσης στην Ελλάδα και στη Βοστόνη. Ένα ταξίδι με δάκρυα, πολλά δάκρυα, αγώνες αντισφαίρισης, πάρτι, παιχνίδια στο χιόνι, μοναχικές βόλτες. Φιλίες που χαλούν για τους πιο λάθος λόγους, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Οι γονείς, η μεγάλη αδελφή της, η σκυλίτσα της η Σάμη, η Μαρίνα, ο Νάσος, ο Αλέξανδρος, μία ψυχολόγος και ένα ημερολόγιο πρωταγωνιστούν σε μία ιστορία για την εφηβική κατάθλιψη, δοσμένη με χιούμορ και καταιγιστικό ρυθμό." (Από το οπισθόφυλλο)

Η συγγραφέας ''χτίζει'' μία εφηβική ιστορία, έξυπνα δοσμένη στο σήμερα, που όχι μόνο γίνεται αρεστή στο νεανικό κοινό, μα και σε μεγαλύτερες ηλικίες αναγνωστών/στριων κι αυτό διότι μας δίνεται, απλόχερα, η δυνατότητα να δούμε και να σκεφτούμε τα πάντα μέσα από τα μάτια και την κρίση των εφήβων. Μία ιστορία άκρως ρεαλιστική και πειστική για τον αγώνα που δίνουν, καθημερινώς, μεγάλη μερίδα των εφήβων προς την καταπολέμηση της κατάθλιψης, που δυστυχώς δεν κάνει καμία διάκριση, μα επιλέγει μεθοδικά τα ''θύματά'' της, ενώ ταυτόχρονα μιλάει για την παρουσία της φιλίας, τον νεανικό έρωτα, τη ζωή στο σχολείο, τα συναισθήματα καθώς και το ρόλο της οικογένειας σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής κι όχι μόνο.

Αγάπησα τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει κι αναδεικνύει την εφηβική σκέψη και στάση ζωής η συγγραφέας. Έχει έναν άμεσο, οικείο κι άκρως κατανοητό λόγο που δεν τον διακρίνει καμία τάση κομπασμού, ή, επιτηδευμένης ανωτερότητας. Ένιωσα τόσο κοντά στην κεντρική πρωταγωνίστρια και στα όσα βίωνε κι ας μην είχαμε κοινές εμπειρίες. Ονειρεύτηκα, πληγώθηκα, ήλπισα κι ένιωσα την όποια λύτρωση μαζί με εκείνη. Πάλεψα με το τέρας που ακούει στο όνομα ''κατάθλιψη'' και βγήκα νικήτρια έχοντας στο πλάι μου στο βάθρο και την πρωταγωνίστριά του βιβλίου. Διότι, η Δήμητρα θα μπορούσε να είναι η κάθε έφηβη, ή, ακόμη κι έφηβος που περνάει απ'αυτήν τη δοκιμασία. 

Το ''Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΚΡΙ'' είναι ένα βιβλίο εκ βαθέων ελπιδοφόρο και βαθειά συναισθηματικό που αξίζει να αναζητήσετε και να προσφέρετε ως δώρο στους/στις εφήβους/ες. Για να σκέφτονται ότι δεν είναι (οι) μόνοι/ες, αλλά μέσα τους έχουν πολύ μεγάλη δύναμη και ανθρώπους που τους/τις αγαπούν. Εμένα μου άφησε πολύ όμορφες εντυπώσεις.

Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

A' ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

ΠΑΙΔΙΚΟΥ- ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

(CYBBY/IBBY ΚΥΠΡΟΥ)

Στη «Χρυσή Λίστα» 2024 του εκπαιδευτικού portal ELNIPLEX,

με τα κορυφαία βιβλία της εκδοτικής παραγωγής του 2023

Στους βραχείς καταλόγους των διαγωνισμών

του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ 2024

για το βραβείο σε συγγραφέα εφηβικού - νεανικού βιβλίου

Η συγγραφέας τιμήθηκε το 2021 για το έργο αυτό με το A' Βραβείο Ανέκδοτου Παιδικού/Eφηβικού Μυθιστορήματος του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου (CYBBY/IBBY Κύπρου).

Η εικονογράφος διακρίθηκε στον διαγωνισμό που προκήρυξε το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου για την εικονογράφηση του βιβλίου.