Μια αγνοούμενη ακόμα - Αφιέρωμα στη σύγχρονη ξένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 3ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Αφιέρωμα στη σύγχρονη ξένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 3ο)

''Αν τη βρεις, θα κάνεις το μεγαλύτερο λάθος της ζωής σου."

Καθημερινώς, σε παγκόσμιο επίπεδο, εξαφανίζονται με τον έναν, ή, τον άλλον -κυρίως μυστηριώδη- τρόπο πάρα πολλοί άνθρωποι διαφόρων ηλικιών. Δυστυχώς, είναι κάτι σαν μία άλλη ''μάστιγα'' που μας ταλαιπωρεί ως κοινωνία στο σύνολό μας, αφού όλοι κι όλες μοιάζει να είμαστε εν δυνάμει θύματα μίας ηθελημένης, ή, μη εξαφάνισης. Πόσες φορές, άλλωστε, όταν ακούμε τον ήχο στην τηλεόραση, ή, ακόμη και όταν εμφανίζεται στις αρχικές σελίδες των μέσων κοινωνικών δικτύων η ειδοποίηση για την εξαφάνιση ενός ανθρώπου ζητώντας την αρωγή μας σε περίπτωση που κάτι γνωρίζουμε, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νιώθουμε να δένεται κόμπος το στομάχι μας; Και δε θεωρώ ότι το κάνουμε λόγω οίκτου, μα κατά βάθος, πραγματικού νοιαξίματος ένεκα της όποιας ανθρωπιάς έχει μείνει ακόμη μέσα μας. Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί, φωναχτά, το πού μπορεί να πήγε αυτός ο άνθρωπος, αν είναι καλά στην υγεία του κι αν τελικά τον εντόπισαν; Και πόσο πιο άσχημη είναι εντύπωση που μας μένει όταν δεν υπάρχει ένας καλός επίλογος; 

3η μέρα του αφιερώματος στη σύγχρονη ξένη αστυνομική λογοτεχνία και σειρά έχει ένα βιβλίο που ήθελα να διαβάσω εδώ και αρκετό καιρό. Ο λόγος για το μυθιστόρημα της συγγραφέως Gillian McAllister (Τζίλιαν ΜακΆλιστερ), με τίτλο ''Μια αγνοούμενη ακόμα" (Just Another Missing Person), το οποίο κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση της κυρίας Μαρίας-Νεφέλης Ταμία. Ένα μυθιστόρημα που με μαεστρία αναδεικνύει το αστυνομικό θρίλερ μέσα από ένα ''υπόγειο'' κοινωνικό υπόβαθρο με ό,τι μπορεί να το συντροφεύει...

Η συγγραφέας, αν και πολυγραφότατη, θα μου ''συστηθεί'' για πρώτη φορά μέσα από το παρόν μυθιστόρημα. Ένα έργο που οφείλω να ομολογήσω ότι ο τίτλος του ''Μια αγνοούμενη ακόμα'' με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Από την επιλογή να μη μας δίνεται εξ αρχής το όνομα εκείνης που αγνοείτο, οπότε κάλλιστα αυτό θα μπορούσε να λάβει μία πιο συλλογική μορφή ως προς το πρόσωπο το οποίο θα αναζητούσαμε, τους λόγους πίσω απ΄αυτήν την εξαφάνιση, τα κίνητρα, τον αντίκτυπο στις ζωές όλων, καθώς και στο πώς μεγάλη μερίδα του κόσμου θα επέλεγε να τη χαρακτηρίσει ως μία αγνοούμενη ακόμα. Δίχως να νοιαστεί ότι πρόκειται για ένα συνάνθρωπο, της οποίας οι δικοί της άνθρωποι περνούσαν μέσα από μία μεγάλη δοκιμασία, που εύχομαι κανένας άνθρωπος να μη βρεθεί ποτέ σε ανάλογη θέση...

''Η Ολίβια, είκοσι δύο χρονών, αγνοείται. Το τελευταίο πράγμα που ξέρουμε για κείνη είναι ότι μπήκε σε ένα αδιέξοδο σοκάκι. Από το οποίο δεν ξαναβγήκε ποτέ. Η Τζούλια, η αρχιεπιθεωρήτρια που αναλαμβάνει τη σχετική έρευνα, νομίζει ότι ξέρει τι να περιμένει: Μια απελπισμένη οικογένεια, τον χρόνο να μετράει αντίστροφα και ατέλειωτες ώρες μακριά από τον σύζυγο και την κόρη της. ?Όμως δεν έχει ιδέα πόσο προσωπική θα γίνει η υπόθεση. Έπειδή εκεί έξω υπάρχει κάποιος. Είναι οπλισμένος – όχι με πιστόλι ή μαχαίρι, αλλά με ένα μυστικό. Το χειρότερό της μυστικό. Και η ασφάλεια της οικογένειάς της εξαρτάται από ένα και μόνο πράγμα: Η Τζούλια δεν πρέπει να ανακαλύψει τι συνέβη στην Ολίβια. Και πρέπει να φορτώσει την εξαφάνισή της σε κάποιον άλλον." (Από το οπισθόφυλλο)

Την πένα της συγγραφέως τη διακρίνει μία φυσικότητα που αποτυπώνει πάνω στο χαρτί μία ιστορία ρέουσα και αδιάκοπη που μας καθηλώνει από τις πρώτες, κιόλας, στιγμές της ανάγνωσης. Εμπνέεται από μία δύσκολη συνθήκη της καθημερινότητας και εκεί πάνω ενισχύει όλη την πλοκή με την απαραίτητη παρουσία του αστυνομικού θρίλερ με τις καίριες δόσεις μυστηρίου, περιπέτειας, αγωνίας κι έντονων συναισθηματικών εξάρσεων. Μία υπόθεση αναζήτησης μίας αγνοούμενης ακόμα (είδατε πόσο αβίαστα κάποιες φορές μας ''βγαίνουν'' κάποια πράγματα;) γίνεται η αφορμή για να καταπιαστεί η συγγραφέας με κάποια ακόμη ζητήματα όπως είναι η οικογένεια και η μητρότητα. Δύο ζητήματα που είναι άμεσα συνδεδεμένα με την κοινωνία και μπορούν να μας βάλουν να πράξουμε πέρα από τα όριά μας είτε για να υπερασπιστούμε/προστατεύσουμε είτε για να απαιτήσουμε δικαίωση για κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο...

Γεμάτο ανατροπές, εκπλήξεις, αγωνία και μυστήριο, το βιβλίο διαβάζεται με μία ανάσα! Η συγγραφέας ξέρει τους τρόπους και χρησιμοποιεί, ευφυώς, τα μέσα για να κατακτήσει το μυαλό και την ψυχή του αναγνωστικού κοινού. Θέτει επί τάπητος ηθικά διλήμματα, σκιαγραφεί εις βάθος τους χαρακτήρες όλων των προσώπων της υπόθεσης, αφήνει στα πρόσωπα να μιλήσουν και να απευθυνθούν απευθείας σε εμάς, ενώ ταυτόχρονα κάνει φανερές τις σκέψεις της γύρω από το ζήτημα της οικογένειας, των διαπροσωπικών σχέσεων, της μητρότητας, όπως και τη σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών. Ναι, νομίζω ότι είναι σαφές το σχόλιό της γύρω απ'όλα αυτά. Μα και πάλι δεν επιβάλλει! Έχουμε την άπλετη ελευθερία να επιλέξουμε το τί θα κρατήσουμε και το τί θα αφήσουμε πίσω μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το βιβλίο θα μείνει καιρό χαραγμένο στη μνήμη μου...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 4ο μέρος του αφιερώματος.