Μη σβήνεις το φως - Αφιέρωμα στη σύγχρονη ξένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 4ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Αφιέρωμα στη σύγχρονη ξένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 4ο)

Άν αρέσκεστε στο να διαβάζετε μυθιστορήματα που ανήκουν στο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας και δη εκείνα που χαρακτηρίζονται ως ''τούβλα'' (όχι λόγω έλλειψης νοημοσύνης, αλλά ένεκα μεγάλου όγκου!), ε τότε σας έχω μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Ο λόγος για το βιβλίο του συγγραφέα Μπερνάρ Μινιέ (Bernard Minier), με τίτλο ''Μη σβήνεις το φως" (N'éteins pas la lumière), το οποίο κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μίνωας, σε μετάφραση από την κυρία Χριστίνα Μανιά. Εδώ να σας πω ότι το βιβλίο είναι το τρίτο (κατά σειρά έκδοσης) με βασικό πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Μαρτέν Σερβάζ. Για όσους/ες ενδιαφέρεστε, από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν και τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς με τίτλους ''Παγωμένος'' και ''Ο κύκλος''. Πάμε, όμως, να δούμε το παρόν έργο.

Θυμάμαι ότι πρωτογνώρισα τον συγγραφέα μέσα από το έργο του ''Παγωμένος''. Παρά τον σχετικά μεγάλο όγκο του βιβλίο, μου έχει μείνει μία αρκετά καλή αναμνηστική αναγνωστική ''επίγευση'' από εκείνο. Ναι, από τότε είχα εκφράσει την επιθυμία μου να διαβάσω κι άλλα έργα του ιδίου, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη και μου ''ξέφυγε'' το δεύτερο βιβλίο. Μα να που σήμερα, επανέρχομαι με την ανάγνωση του τρίτου. Κι όχι! Δεν ένιωσα σαν να έχω χάσει κάποιο χαμένο κομμάτι του παζλ. Αντιθέτως, θεωρώ ότι αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε λειτούργησε υπέρ κι όχι κατά. Ναι, μπορεί να μη γνωρίζω σε τι αναφερόταν η πλοκή του δεύτερου και ποια η πιθανή εξέλιξη της πένας του συγγραφέα μεταξύ των δύο πρώτων, αλλά όσον αφορά το παρόν (τρίτο) μυθιστόρημα, θεωρώ ότι τόσο ο κεντρικός πρωταγωνιστής όσο και ο λόγος του συγγραφέα όχι μόνο ''μεστώνουν'' περισσότερο, μα βρίσκουν και πιο σταθερά και σίγουρα πατήματα μέσα σε όλη τη λογοτεχνική τους υπόσταση...

Είμαι πολύ παρατηρητική ως άνθρωπος και αυτό επηρεάζει και την ιδιότητά μου ως αναγνώστρια. Επεξεργαζόμενη τα στοιχεία, που έχω λάβει ερχόμενη σε επαφή με τα εν λόγω βιβλία, με έβαλαν στη διαδικασία να σκεφτώ ότι ο συγγραφέας επιλέγει ένα δικό του μοτίβο αναφορικά με τα έργα του. Από τις ογκώδη, πολύπλοκες και συγχρόνως πολυδιάστατες, μα άκρως κατανοητές ιστορίες, το πώς εστιάζει στον κεντρικό πρωταγωνιστή -δίχως όμως να αφήνει στην άκρη τα υπόλοιπα πρόσωπα-, την πληθώρα πληροφοριών έως και την επιλογή των στοχευμένων και επιδεχόμενων πολλές ερμηνείες τίτλων, τα βιβλία μοιάζει να κεντρίζουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού άμα τη εμφανίσει.

Η φράση ''Μη σβήνεις το φως'' δεν είναι μόνο ο τίτλος του βιβλίου, αλλά και μία προσταγή; Παράκληση;

Έκφραση φόβου;

Μία βαθειά επιθυμία για να ''κρατηθεί'' μακρυά το όποιο σκοτάδι;

Μία ανάγκη για αποκάλυψη της αλήθειας;

Κάτι άλλο;

Ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω;

Ή τίποτα απ'όλ'αυτά;

''«Την άφησες να πεθάνει…» Η Κριστίν Στάινμεγιερ πίστευε πως το γράμμα που βρήκε την παραμονή των Χριστουγέννων στο γραμματοκιβώτιό της δεν απευθυνόταν στην ίδια. Ο άντρας, όμως, που της τηλεφωνεί στο ραδιόφωνο, στον αέρα της εκπομπής της, δείχνει πεπεισμένος για το αντίθετο. Πολύ σύντομα τα διάφορα συμβάντα πολλαπλασιάζονται, λες και κάποιος έχει πάρει τον έλεγχο της ζωής της. Όλα όσα κρατούσαν την Κριστίν όρθια καταρρέουν. Και στη συνέχεια παίρνει το πάνω χέρι η απόλυτη φρίκη. Ο Μαρτέν Σερβάζ, από την πλευρά του, λαμβάνει ταχυδρομικώς το κλειδί ενός δωματίου ξενοδοχείου όπου είχε αυτοκτονήσει πριν από κάμποσο καιρό μια εικαστική καλλιτέχνιδα. Κάποιος θέλει να τον δει να επιστρέφει στην ενεργό δράση… Κάτι που θα κάνει εν αγνοία των ανωτέρων και των συναδέλφων του.

Κι αν οι δικοί μας άνθρωποι δεν είναι αυτό που νομίζουμε; Κι αν μέσα στο σκοτάδι ορισμένα μυστικά αρνούνται να χαθούν; Όχι, μη σβήσετε το φως, ειδάλλως προετοιμαστείτε για τα χειρότερα…" (Από το οπισθόφυλλο)

Για μένα, ως αναγνώστρια, ο συγγραφέας μέσω των δύο τελευταίων ερωτημάτων που θέτει, καθώς και με την προτροπή με την οποία ολοκληρώνεται η άνωθεν περίληψη του βιβλίου, θεωρώ ότι μας ''κατευθύνει'', εντέχνως, προς τα πού θα πρέπει να κινηθούμε μέσα στην πλοκή, πού να εστιάσουμε την προσοχή μας, όπως και στο να μας προβληματίσει με τέτοιον τρόπο που θα διεγερθεί η κριτική μας ικανότητα και σκέψη. Ναι, παίζει ένα έξυπνο παιχνίδι, γεμάτο ίντριγκα, ανατροπές, καταιγιστικές αποκαλύψεις που έρχονται σε σύγκρουση με τα ψέματα που έχουν ειπωθεί και παγιωθεί κατά έναν τρόπο, ενώ ταυτόχρονα μοιάζει σαν να μας προϊδεάζει για τη συνέχεια των περιπετειών του κεντρικού πρωταγωνιστή σε επόμενο βιβλίο...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 5ο μέρος του αφιερώματος.