Συνέντευξη με την ποιήτρια Ιωάννα Σταθοπούλου

Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η ποιήτρια Ιωάννα Σταθοπούλου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Κούρος κυκλοφορεί η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο ''Υποσυνείδητες Υποσχέσεις''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδη. Για όσους/ες επιθυμούν να τη διαβάσουν, μπορούν να τη προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο, είτε από το επίσημο site του εκδοτικού.

Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί ρόλο παίζει στην ζωή σας η συγγραφή και δη ποιητικών συλλογών; 

Ι.Σ. Η συγγραφή για μένα είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Είναι μια ανάγκη, μια εσωτερική διαδικασία που με βοηθά να κατανοήσω τον εαυτό μου και τους άλλους. Να επεξεργαστώ τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου. Να ανακαλύψω τα όρια μου και να τα ξεπεράσω. Είναι δηλαδή ένας μοναδικός τρόπος συναισθηματικής εκτόνωσης, έκφρασης και επικοινωνίας.

Σε αντίθεση με άλλα είδη γραφής, η ποίηση που δεν υπακούει πάντα σε αυστηρούς κανόνες, μου δίνει τη δυνατότητα να πειραματιστώ με τη γλώσσα, τις εικόνες, τους ρυθμούς και τις μεταφορές, δίνοντας έτσι μορφή στο άρρητο. Κι αυτό είναι κάτι που με εξιτάρει και τροφοδοτεί τις μπαταρίες μου. Η ελευθερία!

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Από τις εκδόσεις Κούρος κυκλοφορεί η πρώτη σας ποιητική συλλογή με τίτλο ''Υποσυνείδητες Υποσχέσεις''. Να είναι καλοτάξιδη. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι' αυτήν; 

Ι.Σ. Σ' αυτήν την ποιητική συλλογή παίζω με το υποσυνείδητο.

Δημιουργώ ένα σύμπλεγμα συμβολικών εικόνων με έμφαση στο λυρικό στοιχείο, επιχειρώντας μέσα από την έννοια του χρόνου, της μνήμης και της λήθης, που εναλλάσσονται, να δημιουργήσω μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Να αποτυπώσω τις σιωπές και την έκφραση, που λειτουργούν ως γέφυρα μεταξύ του ασυνείδητου και του συνειδητού, αναδεικνύοντας έτσι μια εσωτερική πάλη, καθώς οι υποσχέσεις, τόσο ως προσδοκία όσο και ως απογοήτευση, αποτυπώνουν τη λεπτή ισορροπία μεταξύ ελπίδας και ματαίωσης.

Μπορούμε να πούμε ότι ο στόχος μου μέσα από τη ποιητική συλλογή είναι διττός, καθώς επιδιώκω τόσο μια προσωπική εξωτερίκευση όσο και μια καθολική επίδραση στον αναγνώστη, αγγίζοντας πανανθρώπινες θεματικές. 

Μέσα από αυτό το δίπολο, ευελπιστώ, η συλλογή να πετύχει να ισορροπήσει μεταξύ του προσωπικού και του οικουμενικού, καθιστώντας την ποίηση ως ένα μέσο διαλόγου μεταξύ δημιουργού και αναγνώστη.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης των ποιημάτων σας; Πόσο διάστημα χρειάστηκε για να λάβουν μορφή πάνω στο χαρτί;

Ι.Σ. Η πηγή έμπνευσης για τα ποιήματα της συλλογής είναι η ίδια η ζωή, η φαντασία και το ευρύτερο ψυχικό τοπίο, με οδηγό τις εσωτερικές διεργασίες του νου και τις συναισθηματικές εμπειρίες που έχουμε βιώσει. 

Με άλλα λόγια, τα ποιήματα αντλούν έμπνευση από προσωπικές κι όχι μόνο στιγμές, αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις, όπου η αγάπη, ο έρωτας, ο αποχωρισμός κλπ. λειτουργούν ως κινητήριες δυνάμεις της ποιητικής πένας μου, καθώς μέσα από αυτές αναδεικνύεται η πολύπλευρη όψη της ανθρώπινης φύσης.

Επίσης, πηγή έμπνευσης είναι και ο χρόνος και η θύμηση – Οι στίχοι αναδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο το παρελθόν επηρεάζει το παρόν, με τη μνήμη να γίνεται αγωγός συναισθηματικής φόρτισης ή και φάρος στοχασμού. 

Η συγγραφή των Υποσυνείδητων Υποσχέσεων διήρκεσε σχεδόν ένα χρόνο. Για να αποτυπωθούν επάνω στο χαρτί, τα περισσότερα ποιήματα, χρειάστηκαν μονάχα μερικά λεπτά και άλλα αποτέλεσαν γεννήματα μιας εσωτερικής διεργασίας κατά την οποία η έννοια του χρόνου, οφείλω να ομολογήσω, πως είναι πολύ αφηρημένη.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Γιατί θα μας προτείνατε να στραφούμε προς την ανάγνωση ποιητικών συλλογών; 

Ι.Σ. Η ποίηση είναι μια πηγή ατόφιας σοφίας. Μια δυστυχώς παρεξηγημένη και άδικα παραγκωνισμένη μορφή τέχνης που μπορεί να συμπυκνώσει μοναδικά την ανθρώπινη εμπειρία, με τα πολύπλοκα συναισθήματα και τις αμέτρητες σκέψεις, μέσα σε λίγες μόνο λέξεις. 

Πιστεύω ακράδαντα πως μέσω της ανάγνωσης ποιητικών συλλογών μπορούμε όλοι να διευρύνουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες, να βιώσουμε νέες εμπειρίες, να ενισχύσουμε τη συναισθηματική μας νοημοσύνη και να αποκτήσουμε νέες οπτικές και δεξιότητες που θα μας βελτιώσουν σε κάθε επίπεδο. 

Σίγουρα, αξίζει να αφιερώσουμε χρόνο και να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στο να τις βγάλουμε από το περιθώριο, να τις ανακαλύψουμε και να τις αποκρυπτογραφήσουμε.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση των ποιημάτων σας;

Ι.Σ. Θα ήθελα οι αναγνώστες να αποκομίσουν συναίσθημα, σκέψη και εικόνες που τους αγγίζουν προσωπικά. Να βρουν μέσα στις λέξεις κάτι δικό τους, μια αλήθεια που ίσως δεν είχαν εκφράσει πριν.

Θα ήθελα να νιώσουν παρηγοριά, έμπνευση ή ακόμα και μια μικρή αναστάτωση – εκείνη τη γλυκιά ανησυχία που σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς. Να χαθούν μέσα στις λέξεις και, όταν τελειώσουν, να μείνει κάτι μέσα τους, μια αίσθηση, μια σκέψη που θα τους ακολουθεί.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας; 

Ι.Σ. Η Αλκυόνη Παπαδάκη είναι για μένα μια από τις πιο αγαπημένες μου Ελληνίδες συγγραφείς, επειδή γράφει με την καρδιά! 

Δημιουργεί έργα με λυρική και συναισθηματικά φορτισμένη γραφή, που μιλούν απευθείας στον αναγνώστη. 

Βρίσκω μαγικό τον τρόπο που εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις, στις ψυχικές διακυμάνσεις και στις υπαρξιακές αναζητήσεις. 

Ντύνει τα βιβλία της με τόσο πλούσιες εικόνες, μεταφορές, συμβολισμούς και μηνύματα, που μου προσφέρει πάντα, μια έντονη εμπειρία ανάγνωσης, προσωπικής αναζήτησης, αλλά και ένα παραθυράκι ελπίδας και δύναμης.

Το χρώμα του φεγγαριού, το Κόκκινο σπίτι, το Σκισμένο ψαθάκι, όπως και όλα τα έργα της αποτελούν μια μοναδική σύνθεση ρεαλισμού και λυρισμού και μια εστία ψυχής και βαθιών νοημάτων. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Τέλος, τί να αναμένουμε, ως αναγνωστικό κοινό, στο μέλλον από την ποιήτρια Ιωάννα Σταθοπούλου;

Ι.Σ. Υπάρχουν πολλές σκέψεις και σχέδια μέσα στο μυαλό μου που αναζητούν επίμονα δίοδο διαφυγής και εύχομαι να τα υλοποιήσω στο άμεσο μέλλον. 

Σίγουρα, η ολοκλήρωση του μυθιστορήματος μου αποτελεί ένα στόχο υψίστης σημασίας για μένα, όπως και η πραγματοποίηση παρουσιάσεων. 

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat